Przedstawiam trochę informacji o tym, co słychać w Szwecji, jeśli chodzi o świat BDSM. Chyba nie powinno dziwić, że w kraju tak tolerancyjnym dla inności działa kilka stowarzyszeń BDSM, obejmujących swym działaniem wszystkie większe miasta. Jako osoba, która gościła na wydarzeniach organizowanych przez owe stowarzyszenia, opowiem jak to wygląda i jak daleko tym spotkaniom do wyobrażeń filmowych pokroju "Oczy szeroko zamknięte".

Miejsce akcji i rodzaje wydarzeń

Niektórzy sobie pewnie wyobrażają, że miejsce spotkań środowiska BDSM ukryte jest gdzieś pod ziemią i wchodzi się do niego przez kraty, schodami w dół, jak do jakiegoś lochu. Drzwi zawsze zamknięte, nad nimi kamera obserwująca gościa. W środku wita wnętrze jakby z innej epoki: czerwony dywan, drewniana boazeria, lampy imitujące świece, lustra w złotych ramach. Im dalej się idzie, tym natrafia się na coraz bardziej niepokojące obrazy. Pojawiają się różne sale tortur, a w nich skórzane pufy, porozwieszane na ścianach pejcze, maski, kajdanki i liny do wiązania oraz powbijane w sufit haki do podwieszania. Nie rozczaruję tych, którzy tak właśnie to sobie wyobrażają. Rzeczywiście tak to wygląda!